Vaak gebruik ik een metafoor in de praktijk:
Het leven is als een rivier waarop we ons bevinden in een bootje. Maar al te vaak nemen we de riemen in de hand en proberen we tegen de levensstroom in te roeien. Soms is de stroming sterk en brengt het je leven in een stroomversnelling. Op andere momenten is het rustig, soms zo rustig dat je bang bent “de boot te missen” en dat het leven aan je voorbij gaat. Maar is dat wel zo?
Door de riemen te pakken en te roeien verspil je onnodig energie. Je geniet niet van het uitzicht en ervaart niet de rust om je innerlijke stem te kunnen horen die je laat weten wanneer in of uit te stappen om nieuwe gebieden te ontdekken en nieuwe ervaringen op te doen.
Ook ik heb een lange tijd tegen mijn levensstroom in geroeid en durfde niet uit te stappen daar waar de kust wel mijn aandacht trok. Gaandeweg ben ik overgestapt in bootjes van anderen en raakte daarmee mijn eigen richting kwijt.